An est aliquid, quod te sua sponte delectet?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Duo Reges: constructio interrete. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Urgent tamen et nihil remittunt. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Age sane, inquam. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Non enim, quod facit in frugibus, ut, cum ad spicam perduxerit ab herba, relinquat et pro nihilo habeat herbam, idem facit in homine, cum eum ad rationis habitum perduxit.

Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.
Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L.
Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.
Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?

At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.
Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Bork: Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.
Sit sane ista voluptas.: Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
Etiam beatissimum?: Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;

Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta
et honesta et constans et naturae congruens existimari
potest.

Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non
dicente te intellego;

Murenam te accusante defenderem. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Polycratem Samium felicem appellabant. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.